Από την
υπογραφή της δανειακής σύμβασης με την Τρόϊκα και το 1ο μνημόνιο, οι
αντιστάσεις του λαού εκδηλώθηκαν με την μαζική συμμετοχή του στις απεργίες της
και το πρωτόγνωρο κίνημα των πλατειών. Αυτές οι αντιστάσεις πέρασαν στις
γειτονιές με τις κινήσεις πολιτών να ξεπετιούνται αισιόδοξα σ’ όλη την χώρα
προβάλλοντας την ανάγκη ανατροπής της μνημονιακής πολιτικής με αιχμή την άρνηση
πληρωμής στο χαράτσι των ακινήτων μέσω της ΔΕΗ.
Ζούμε τον πιο δύσκολο χειμώνα που γνώρισε ο
τόπος, θυμίζοντας την κατοχική Ελλάδα.
- Οι άστεγοι πληθαίνουν πεθαίνοντας στους δρόμους.
Συσσίτια “αγάπης” για πάνω από 250.000 συμπολίτες μας με τα παιδιά μας να
λιποθυμούν στο σχολείο από ασιτία. 30%
του Ελληνικού λαού ζει κάτω από τα όρια της φτώχιας. Πάνω από 1840 αυτοκτονίες
για οικονομικούς λόγους την τελευταία τριετία με την κατάθλιψη να καλπάζει και
τα αντικαταθλιπτικά να είναι το Νο 1 φάρμακο των Ελλήνων
- Μαζικές
απολύσεις σε δημόσιο και ιδιοτικό τομέα.
Η ανεργία πλησιάζει επίσημα το 20%
- Επιχειρήσεις
κλείνουν η μία πίσω απ’ την άλλη
- Στόχος τους
τα 300 € μισθός, με ελαστικές σχέσεις εργασίας και τον στρατό των ανέργων
σε εφεδρεία
πίεσης του μεροκάματου στον βωμό της “ανταγωνιστικότητας”.
- Καταληστεμένα
και διαλυμένα ασφαλιστικά ταμεία με τις συντάξεις υπό αίρεση.
- Διαλυμένη
δημόσια υγεία και παιδεία χωρίς βιβλία και εκπαιδευτικούς.
- Φοροεπιδρομή
με έκτακτα και μόνιμα χαράτσια βγάζουν στο σφυρί και τα σπίτια μας
Καμία κόκκινη γραμμή απέναντι στο λαό, όλα
για τις ανάγκες των διεθνών τοκογλύφων .
Η Ελλάδα καίγεται στον βωμό των συμφερόντων
της νέας κατοχής της τρόϊκα.
Σήμερα είναι
σαφές όσο ποτέ ότι ο αγώνας στην γειτονιά και την δουλειά με στόχο την ανατροπή
της μνημονιακής πολιτικής περνάει αναγκαστικά από την ανατροπή της ξενόδουλης
δοσίλογης κυβέρνησης και του πολιτικοοικονομικού καταστημένου που την στηρίζει
μέσα και έξω απ’ την Ελλάδα.
Όποιος σήμερα δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη οργάνωσης
του αγώνα του λαού σ’ αυτή την κατεύθυνση ανατροπής και μιλάει μόνο για
αντιμνημονιακούς αγώνες ή μόνο για την ανάγκη αλλαγής διακυβέρνησης, δεν έχει
καταλάβει τίποτε για το που οδηγείται ο λαός και ο τόπος ή υπερασπίζετε
ιδιοτελείς σκοπούς ή βρίσκετε σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Η μόνη εγγύηση για την επιτυχή έκβαση αυτού του αγώνα
είναι η οργάνωση του ίδιου του λαού τόσο στην γειτονιά και την δουλειά του όσο
και στην πολιτική έκφραση της κοινωνικοπολιτικής του συμμαχίας που οφείλει να
δημιουργήσει.
Οι κινήσεις πολιτών έχουν το δύσκολο έργο να
υπερασπιστούν και να αποτρέψουν την διαραγή του κοινωνικού ιστού που
επιχειρείται με τις πολιτικές κανιβαλοποίησης της κοινωνίας που μας
επιβάλλονται.
- Να οργανώνουν την αλληλέγγυα δράση της τοπικής
κοινωνίας για εκείνα τα μέλη της που ρίχτηκαν στο περιθώριο, τους ανέργους,
τους άστεγους, τους ανασφάλιστους, τους πεινασμένους, μέσα από δίκτυα
υποστήριξης και αλληλέγγυας οικονομίας.
- Να οργανώσουν τον διάλογο για να εκφραστούν όλες οι
απόψεις και να πληροφορηθεί ο κόσμος πώς φτάσαμε ως εδώ για να μπορεί να πάρει τις αποφάσεις του.
- Να οργανώνουν παράλληλα τον αγώνα της πολιτικής
ανυπακοής με ξεκάθαρο στόχο την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών και των
δοσίλογων διαχειριστών τους.
Αυτό μπορεί και πρέπει να είναι το κύτταρο της
οργάνωσης των πολιτών στις τοπικές κοινωνίες. Αυτή η συμμαχία των ανθρώπων της
γειτονιάς με διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές αφετηρίες του καθενός,
στοιχημένοι ο ένας δίπλα στον άλλο στον αγώνα της επιβίωσης, μπορεί και πρέπει
να βρει την πολιτική της έκφραση για να ολοκληρωθεί και να μπορέσει να
διεκδικήσει την απελευθέρωση του τόπου από την κατοχή των τοκογλύφων του
διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, της τρόϊκα και των ντόπιων υποτακτικών
τους, αποκαθιστώντας την Δημοκρατία και την Εθνική Ανεξαρτησία του τόπου.
