Αρχές Μάρτη 2012.
Τον Φλεβάρη που μας πέρασε, η πολιτικο/οικονομική Ολιγαρχία που μας κυβερνά, υπογράφουσα ως Ελλάς, συνθηκολόγησε με τους δανειστές ΤΗΣ (και όχι δανειστές του Ελληνικού λαού) να παραδώσει όλα τα οικονομικά “όπλα” που είχε η Ελληνική κοινωνία για να αμυνθεί απέναντι στις κανιβαλικές ορέξεις τους.
Αναφέρομαι στο καθεστώς του χρέους που, “με τη βούλα” της Βουλής:
· Από Ιδιωτικό (χρέος προς ιδιώτες) συμφωνήθηκε να μετατραπεί σε Δημόσιο (χρέος προς κράτη) με την τεράστια διαφορά αντιμετώπισής του που έχει η μία από την άλλη εκδοχή, σε περίπτωση αδυναμίας της μελλοντικής εξόφλησης δόσεών του.
· Από υπαγόμενο στο Ελληνικό Δίκαιο, συμφωνήθηκε να υπαχθεί στο Αγγλικό, με την τεράστια διαφορά αντιμετώπισής του που έχει η μία από την άλλη εκδοχή, στην ίδια, παραπάνω περίπτωση, εις βάρος της Ελλάδας
· Από δυνάμενο να μετατραπεί πληρωτέο σε εθνικό νόμισμα, αφοπλίζεται από την δυνατότητα αυτή, την οποία έχει (είχε) η Ελλάδα (ως κυρίαρχο κράτος), χάνοντας , έτσι, τη δυνατότητα να το εκμηδενίσει (εν μία νυκτί).
Αποδείχθηκε αναντίρρητα, έτσι, ότι, η Ολιγαρχία που μας κυβερνά υπό τον μανδύα της Δημοκρατίας, βρίσκεται στην απέναντι πλευρά των συμφερόντων της Ελληνικής κοινωνίας, στην πλευρά της “Διεθνούς του Χρήματος”, τα συμφέροντα της οποίας υπερασπίζεται λυσσαλέα και διασφαλίζει έναντι κάθε κόστους.
Η Δημοκρατία έχει καταλυθεί και έχει πνιγεί μέσα σε ένα πλέγμα ψεμμάτων και φόβου, υφασμένο αριστοτεχνικά με την προπαγάνδα της Ολιγαρχίας που έχει αποδειχθεί αποτελεσματικότατη, αφού κρατά ακόμη, τα μυαλά του μισού πληθυσμού κολλημένα στα ίδια κόμματα, αυτά που δολοφόνησαν (φόνος με δόλο) την κοινωνία.
Οι πρωταγωνιστές τής εκτέλεσης τής επαίσχυντης αυτής παράδοσης, την εμφανίζουν (κατά την προσφιλή τους πρακτική να παρουσιάζουν το μαύρο για άσπρο, την ίδια ακριβώς πρακτική που οδήγησε στην καταστροφή), σαν μεγάλη επιτυχία γλυτωμού της πατρίδας από τη χρεωκοπία, τη στιγμή που οι “αγορές” (δηλαδή αυτοί που αποφασίζουν τι είναι και δεν είναι χρεωκοπία, ποιος θα πληρώσει και ποιος θα πληρωθεί από αυτή) ανακοινώνουν επισήμως ότι το συμφωνηθέν προχθές “PSI”, αποτελεί απόδειξη χρεωκοπίας της Ελληνικής οικονομίας !!!
Και, ενώ αυτά διαδραματίζονται στο πεδίο της διεθνούς διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους, που όχι μόνο δεν κουρεύτηκε, αλλά άφησε και αλογοουρά (αφού για να “κόψουμε” 105 δις Ευρώ, δανειζόμαστε 130, όπως μας πληροφορούν οι ίδιοι που πανηγυρίζουν για την “μελλοντική διαχειρισημότητά του”), στο πεδίο της καθημερινής ζωής του Έλληνα πολίτη συντελείται μία πρωτοφανής “επέλαση φόρων” που εξαφανίζει κάθε μικρο-οικονομία των νοικοκυριών, η ανεργία πλακώνει όλο και πιο βαριά τις ψυχές των πολιτών, η έλλειψη “ρευστού” στην αγορά “κατεβάζει τα κιουπέγκια” των μικρεμπόρων, η εξευτελιστική ανέχεια χτυπά τα μιλίγκια, η ορατότητα του αύριο χάνεται όλο και πιο πολύ μέσα στο πύκνωμα της οργισμένης απελπισίας των πολλών και του φόβου των υπολοίπων για την ίδια τύχη που τους περιμένει αύριο.
Στο πεδίο της πολιτικής, το καθεστώς πολιτικό σύστημα, έχοντας χάσει κάθε ίχνος της (απαιτούμενης για να κυβερνά κάποιος) εμπιστοσύνης της κοινωνίας, στέκεται ακόμη ζωντανό, για δύο μόνο λόγους:
1. Το κρατά όρθιο η (ανηλεής σε ποσότητα και άριστα σχεδιασμένη) προπαγάνδα του που, μέσα από τα ΜΜΕ, πυροβολεί ακατάπαυστα, επί 24ώρου βάσεως, το μυαλό κάθε Έλληνα και Ελληνίδας, φυτεύοντάς του τη σκέψη πως αυτό (το πολιτικό προσωπικό τού συστήματος) είναι το μόνο που υπάρχει για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Οι τραγελαφικοί εγκληματίες της καταστροφής, παρ' όλο που ομολογούν την (αδύνατον να κρυφτεί, πλέον) ενοχή τους, παρουσιάζονται σαν οι εκ φύσεως σωτήρες, λες και σ' αυτή τη χώρα στέρεψαν οι μήτρες μετά τη γέννηση αυτών των πεφωτισμένων και δεν έβγαλαν άλλους “εγκεφάλους” από αυτούς που μας επιβάλλει η προπαγάνδα του καθεστώτος.
2. Το κρατά στα πόδια του η ανικανότητα των εξω-κομματικών δημοκρατικών δυνάμεων να υπερκεράσουν το “εγώ” των ηγεσιών τους και να εξουδετερώσουν το “οχυρό της προπαγάνδας”, ώστε να συσπειρωθούν, προκειμένου να συσπειρώσουν τις διάσπαρτες κοινωνικές ομάδες των αφυπνιζόμενων (από πολυετή πολιτικό λήθαργο) πολιτών.
Αυτά όλα, δημιουργούν ένα νεφελώδες και ομιχλώδες τοπίο που κρύβει την ορατότητα της “επόμενης μέρας”. Μίας “μέρας”, που θα διαμορφώσει τη ζωή των επόμενων 60-70 χρόνων της Ελληνικής κοινωνίας.
Ψιθυρίζουν (οι επαγγελματίες της καταστροφής) για εκλογές, τώρα, μετά την εγκληματική υπογραφή της παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας και των όπλων (που περιγράψαμε), με μοναδικό μέλημα να νομιμοποιήσουν (μέσα από την κολυμβήθρα του Σιλωάμ – τις εκλογές) το έγκλημά τους και να αθωώσουν το τομάρι τους.
Και οι πάτρωνές τους, τώρα, μετά τις υπογραφές παράδοσης και αφοπλισμού, που πέσανε, επιτρέπουν (δια των επιτρόπων τους) να διεξαχθούν εκλογές στο προτεκτοράτο “Ελλάς”.205 “ΝΑΙ” πήρε το “Μνημόνιο-2” στη “Βουλή των Ελλήνων” που, με τον τρόπο αυτό, αποκάλυψε την πλήρη και εκ διαμέτρου διάστασή της από τη βούληση των Ελλήνων , την οποία (υποτίθεται) αντιπροσωπεύει και εκφράζει
Πιστεύουν πως έχουν περιθώρια και οπλοστάσιο για να πετύχουν αυτή τους τη δραπέτευση από τη θέση του ενόχου του μέγιστου εγκλήματος που διέπραξαν εις βάρος του Ελληνικού λαού. Υπολογίζουν στην αμέριστη βοήθεια των πατρώνων τους και των συνενόχων τους (της οικονομικής ολιγαρχίας) που, μέσα από τα κανάλια της προπαγάνδας (τα οποία αυτή κατέχει) θα επιχειρήσουν τον αποπροσανατολισμό και θα ενσπείρουν την αμφιβολία, το φόβο και τελικά τον συμβιβασμό που οδηγεί στη συντήρηση του καθεστώτος πολιτικού συστήματος.
Εμείς, οι διαφωνούντες και αντιστεκόμενοι στη συνέχιση της συμφοράς, πολίτες, για να διαλύσουμε αυτή την ομίχλη και να ξεριζώσουμε αυτή την ολέθρια για το μέλλον μας Ολιγαρχία, πρέπει να κινηθούμε και να δείξουμε στον λαό πως ο δρόμος που οδηγεί στην απελευθέρωσή του από αυτή την αιχμαλωσία στην οποία έχει οδηγηθεί από αυτή την Ολιγαρχία, περνά μέσα από την εξουδετέρωση και σίγαση των ΜΜΕ που επιχειρούν καθημερινά εναντίον του με όλμους λοβοτομής.
Θα πρέπει ο κάθε πολίτης, να καταλάβει το αυτονόητο: Για να σκεφθεί λογικά, προκειμένου να αποφασίσει για το μέλλον του και των παιδιών του, ένας τρόπος μόνον υπάρχει: να ακούσει και να μιλήσει σ' έναν ζωντανό δημοκρατικό διάλογο που πρέπει να οργανώσουμε σε κάθε γειτονιά της κάθε πόλης και του κάθε χωριού. Κάθε βδομάδα, την ίδια ώρα, στο ίδιο μέρος, με ένα και μόνο καυτό θέμα προς συζήτηση: την αποκάλυψη της Αλήθειας και την προοπτική του μέλλοντος της κοινωνίας μας, αν συνεχίσει να συμπεριφέρεται απέναντι στον εαυτό της με τον ίδιο τρόπο που την έφερε στη σημερινή συμφορά.
Αυτό πρέπει να κάνει, εν όψει (σύντομων ή αργότερων) εκλογών, κάθε οργάνωση που θέλει να αντισταθεί στον εξευτελισμό (έως και αφανισμό) του μέλλοντός μας.
